Organizatorami konferencji była Katedra Dydaktyki i Metodologii Badań Edukacyjnych (Instytut Nauk o Wychowaniu UP) oraz Stowarzyszenie na Rzecz Dzieci z Chorobą Nowotworową KOLIBER. Wydarzenie zostało objęte patronatem honorowym Prezydenta Miasta Krakowa Jacka Majchrowskiego, JM Rektora Uniwersytetu Pedagogicznego prof. dr hab. Kazimierza Karolczaka, Dziekana Wydz. Pedagogicznego dr hab. Ireneusza Świtałę, prof. UP oraz Komitetu Nauk Pedagogicznego PAN i Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego.

W konferencji wzięło udział 65 osób z ośrodków akademickich krajowych (Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Uniwersytet Jagielloński, Uniwersytet Śląski, Uniwersytet Szczeciński, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Akademia Pedagogiki Specjalnej, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im Janusza Korczaka w Warszawie, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie) i zagranicznych (University of Geneva, Szwajcaria, Univeristy of Joannina, Grecja) oraz instytucji (Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie, Todds Instytute of Cancer, Memorial Hospital, Long Beach, USA, Österreichische Kinder Krebs Hilfe, Austria, Stowarzyszenie Koliber i Fundacja Przylądek Nadziei). Uczestnikami konferencji byli również studenci krakowskich uczelni, jak również nauczyciele i pracownicy służb medycznych.

Dwudniowej konferencji towarzyszyły warsztaty adresowane do różnych grup odbiorców: nauczycieli, personelu medycznego, rodziców i dzieci – pacjentów Oddziału Hematologii i Onkologii USzD. Warsztaty cieszyły się dużym zainteresowaniem.

W toku obrad opracowano rekomendacje dotyczące praktyk edukacyjnych, których celem jest dynamizacja procesu zdrowienia dzieci z doświadczeniem choroby onkologicznej. Postulowano jak najszybszy powrót do grupy rówieśniczej, traktowany jako jeden z ważniejszych predykatorów procesu zdrowienia. Postulowano również opracowanie i popularyzację doskonalenia zawodowego nauczycieli i personelu medycznego oraz kształtowania adaptacyjnych, funkcjonalnych postaw opiekunów i rodziców dzieci onkologicznie chorych. Na koniec, zdaniem uczestników, niezwykle ważne jest przygotowanie szerszego środowiska do udzielania wsparcia dzieciom onkologicznie chorym i ich rodzicom, polegającego na stosowaniu strategii inkluzji społecznej.