Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Kultury Muzyki Popularnej II: Ciała”

Katedra Mediów i Badań Kulturowych w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie zaprasza do udziału w Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Kultury Muzyki Popularnej II: Ciała”.

Głównym celem konferencyjnego cyklu jest chęć utworzenia forum do regularnego prezentowania wyników aktualnych prac badawczych z zakresu transdyscyplinarnych studiów nad kulturami muzyki popularnej. Zależy nam na integracji różnych środowisk zarówno uniwersyteckich, jak i pozaakademickich, wymianie doświadczeń pomiędzy osobami zajmującymi się rozlicznymi polami krajowego muzykoznawstwa, a także wskazywaniu i charakteryzowaniu nowych przestrzeni, zagadnień, ujęć teoretycznych i metodologicznych.

Przedmiotem szczególnego zainteresowania drugiej edycji konferencji uczyniliśmy kategorię ciała. Refleksje nad cielesnością stanowią dynamicznie rozwijającą się gałąź współczesnej humanistyki, która ściśle wiąże się z takimi dziedzinami, jak między innymi fenomenologia, performatyka czy nowy materializm. Studia nad niepełnosprawnościami, queerowe, czy krytyczne studia nad rasą zwróciły uwagę na dotąd pomijane ciała o alternatywnej sprawności, nienormatywne i nie-białe. Body politics i biopolityka zwracają uwagę na uwikłanie ciał w dyscyplinujące mechanizmy władzy. Narracje posthumanistyczne i transhumanistyczne prowokują pytanie o nowe miejsce (nie)ludzkich ciał w coraz mocniej przesiąkniętym technologią świecie. Badaczki i badacze szybko wypełniają więc puste pola powstałe wskutek długotrwałej marginalizacji problematyki korporalnej. Zakwestionowanie chrześcijańskiej hierarchii i wywiedzionego z niej kartezjańskiego cogito pozwoliło na postawienie ciała w centrum badawczych zainteresowań, zrodziło jednak zarazem szereg intelektualnych wyzwań. Ciało wymyka się zawężającym definicjom, funkcjonując na przecięciu dychotomii podmiot/przedmiot, zewnętrzne/wewnętrzne, kulturowe/biologiczne. Niejednoznaczne usytuowanie ciała pozwala jednak na multiplikację akademickich odczytań i użyć. Badania nad cielesnością i następnie – studia korporalne wprowadziły do akademickiego dyskursu szereg inspirujących kategorii, takich jak między innymi abiekt, plastyczność, taktylność czy vulnerability.

Somaestetyka Richarda Shustermana pozwoliła nie tylko na afirmację cielesności, ale i przełamanie dychotomii podmiot/przedmiot, co więcej – uczyniła muzykę popularną obiektem zainteresowań współczesnej filozofii. Na gruncie popular music studies, cielesność badana jest przede wszystkim w kontekście takich zjawisk i gatunków, jak muzyka taneczna/klubowa, muzyka pop, rock czy metal. W polskich badaniach świadomość cielesnego charakteru muzyki popularnej widoczna była już we wczesnych rozpoznaniach, jak chociażby w pracy „A po co nam rock. Między duszą a ciałem” pod red. Wojciecha J. Burszty i Marcina Rychlewskiego (Warszawa 2003). Współczesna kultura popularna stawia w centrum problemy reprezentacji i mediatyzacji ciał. Fundamentalne stają się pytania o to, czyje ciała są reprezentowane i w jaki sposób ciało może funkcjonować w (pozornie) zdematerializowanej, wirtualnej rzeczywistości. Dlatego w przekonaniu organizatorów, podjęcie refleksji nad ciałem i cielesnością w muzyce popularnej stanowi nie tylko naturalną kontynuację linii tematycznej pierwszej edycji („Tożsamości”), ale i ważne intelektualne zadanie dla rodzimego muzykoznawstwa.

Poniżej proponujemy Państwu ramowe zagadnienia, które warto poddać akademickiej refleksji. Jesteśmy jednak otwarci na różnorodne propozycje referatów:

• Antropologia ciała artystów/ek muzyki popularnej
• Relacje ciała – tożsamości w kulturach muzycznych
• Metamorfozy ciała w kulturach muzyki popularnej: znaki na ciele; cyborgizacje; ciała dysfunkcyjne, chore, zdeformowane
• Starość na scenie; praktyki dyscyplinujące ciało, operacje plastyczne idoli muzyki popularnej
• Martwe ciała, pochówki, narracje pośmiertne i nekrograficzne
• Ekshibicjonizm i voyeuryzm w kulturach muzyki popularnej
• Reprezentacje ciała i cielesności w ikonografii okładkowej oraz w teledyskach
• Ciała artystów/ek jako media; mediacyjność ciała
• Polityki reprezentacji ciał w mediach muzycznych
• Cielesność persony artystycznej – ciało jako narzędzie kreowania tożsamości scenicznej
• Eksploatacja ciał artystycznych – hedonizm, (samo)okaleczenia, przemoc i performanse graniczne w muzyce popularnej
• Ciała (nie)normatywne – tożsamości genderowe, ciała queerowe
• Rasa, etniczność, rasizm w muzyce popularnej
• Brud, wstręt i abiekt w muzyce popularnej
• Soma(to)estetyka muzyki popularnej – cielesność doświadczenia muzycznego
• Głos – część ciała czy poza ciałem?
• Relacja ciało – instrument
• Taniec i ruch jako formy ekspresji muzycznej